Szmergle

Jesteśmy już powyżej 1000m. Jeszcze nie widać schroniska, a ja już mam coś, co nazywa się szmergle. Takim właśnie słowem powstałym z pomieszania tatrzańskich regli i nazwy widocznego ze szlaku Smrekowca, opisałem stan góry. I bardzo dobrze, bo rozbawienie z mojego słowotwórstwa, pozwoliło na rozluźnienie w dającym o sobie znać zmęczeniu. Celem tej wyprawy jest zdobycie od dawna planowanego Śnieżnika, drugiego szczytu miło brzmiącej w Sudetach „pary śnieżnej” – Śnieżnik i Śnieżka. (Śnieżkę zdobyliśmy 2 lata temu – https://www.pesel53.pl/sniezka/28/09/2006/). Porównując obie wyprawy mogę stwierdzić, że doznania fizyczne w nogach bardzo podobne. Wrażenia widokowe równie piękne, z tą małą różnicą, że już okrzepliśmy w euforiach. Wiemy, po co się wdrapujemy i co w zamian dostaniemy. Po to męczymy, co raz, nasze mdłe ciała i wcale nie zamierzamy tego przerywać. Tak nam dopomóż Bóg. Tak samo jak w okolicach Karpacza, tak i tu w rejonie Międzygórza można zauważyć spore zastępy turystów. A na szczytach drugie tyle, mówiących w tym dla nas „śmiesznym” języku. Śnieżnik ma płaski szczyt z poukładanymi przez turystów „kurhanami” dla tych, co w pięknej wieży widokowej zauważyli niebezpieczeństwo dla „najlepszego ustroju”. Tak odebrałem nastrój tych, co wraz z nami „zdobyli” szczyt i stanęli na rumowisku oglądając ten bliski, dostępny piękny „wszechświat”. Powrót na „ziemię” jak zwykle nie obył się bez zaliczenia skrótu, tym razem z niewielką dozą niezgodności tego, co na mapie z tym, co w rzeczywistości. Nie wszyscy w ekipie mogli się pogodzić z naszym tradycyjnym „prostowaniem ścieżek”. I nie omieszkali dać temu wyraz. Tym razem jednak udało się nam zaoszczędzić około 40 minut, choć obuwie zaliczyło parę błotnistych miejsc. Wtedy też zmieniły się wyrazy chyba na pogodniejsze. Powrót do domu zakończył się w ostatnich promieniach słońca, które przez calutki dzień nie było niepokojone najdrobniejszą chmurką. Możemy potwierdzić, że obecne prognozy pogody jak na razie nie zawiodły nas i dzięki temu łatwiej nam planować następne eskapady ustalane przeważnie po usadowieniu się w samochodzie.

• Maciek rozważa założenia techniczne wspinaczki
• Przymiarki do rejestracji
• Małgosia jest bardzo zadowolona z tej wyprawy
• może teraz moja fizjonomia będzie do zaakceptowania
• widok jeszcze z dolnych partii szlaku
• tu już drzewa mniej zasłaniają
• także tu widać więcej
• jeszcze nie jesteśmy nawet na 1000 metrów, a widok …
• Dora wspomaga się dopalaczem
• Iza jest porażona widokami i nie ma co jej się dziwić, tak pięknie to tylko w Sudetach…
• fotka nigdy nie odda rzeczywistości
• proponuję wyobraźnią przestrzenną zauważyć głębię niewidoczną na płaskim zdjęciu
• za nimi jest spora przepaść
• widok na moje „Szmergle”
• góry ubrane lasami wydają się nie być groźne
• schronisko pod Śnieżnikiem
• to jeszcze nie szczyt
• pamiątkowa fotka na tle…
• to chyba jest Mały Śnieżnik
• wydaje się, że Małgosia nie jest zmęczona
• Iza to jednak zawodowa turystka
• chwila odpoczynku
• a to juz widok ze szczytu Śnieżnika
• na gruzach zburzonej wieży widokowej, szkoda, że nie na platformie…
• widok na kierunek północno zachodni, a może odwrotnie
• to chyba Stroma 1166 m
• wzorem p.Cejrowskiego piję swoją „Yerba matę”
• tu widać, że szczyt jest bardzo płaski
• ja jednak obserwuję przez kamerą z dobrym zoomem
• zbieramy się do zejścia
• tak wyglądała wieża na Śnieżniku
• jeszcze ostatnie spojrzenie z góry na góry
• …i ostatnie w dal

Poniżej przedstawiam kompilację filmową obu wypraw na Śnieżnik i Śnieżkę. Oba filmy można obejrzeć osobno, jeżeli mix, dwa w jednym nie spełnia oczekiwań odbiorcy. Pozdrawiam Grzegorz.